امور سیاسی پایگاه بسیج شهدای محراب
رادیو تحت حمایت سرویس اطلاعاتی هلند به کشورهای غربی رهنمود داد که اگر نمی توانند در مذاکرات هسته ای از عهده ایران بربیایند سراغ موضوع حقوق بشر بروند. معاون نخست وزیر رژیم صهیونیستی با ابراز نگرانی از نخست وزیری کاندیدای حزب الله لبنان گفت: اسرائیل به هیچ وجه نمی خواهد حکومت اسلامی ایران را در مرزش ببیند. پایگاه اینترنتی بی بی سی فارسی دیروز بخش مهمی از صفحه ایران خود را به دفاع از فردی اختصاص داد که جرم او دفاع از هم جنس گرایی در ایران است. روزنامه لوفیگارو نوشت جوانان مصری از طریق اینترنت مردم را به شورش علیه حکومت دعوت می کنند. پنبه دانه
شکسته نفسی ! غرغره زخم پنجاه ساله انگلیس بر پیکر سودان همه پرسی سودان برای تعیین تکلیف جنوب این کشور توجهات جهان اسلام و بخصوص کشورهای مسلمان قاره آفریقا را بخود جلب نموده است. تقریباً تردیدی در این وجود ندارد که نتیجه این همه پرسی جدایی بخشی از جهان اسلام و الحاق آن به منطقه ای است که از یکسو مسیحی است و از سوی دیگر به بلوک غرب تعلق دارد. به همین دلیل در چهره هر مسلمان می توان ناراحتی شدید ناشی از این «تعرض» که رسانه های غرب نام آن را «انتخاب عادلانه» گذاشته اند، مشاهده کرد. مهره های سوخته ،جایگاهی در نظام ندارند محمود احمدی نژاد روز پنجشنبه با حدادعادل، ولایتی و عسگراولادی جلسه مشترک داشته و آخرین وضعیت جریان اصولگرایان را بررسی کرده است. ملاقات خاتمی با چند تن از اعضای اقلیت مجلس و سخنان وی در این ملاقات، باعث اختلافات جدی میان طیف های گوناگون ضدانقلاب شده است. این در حالی است طراحان این ملاقات در نظر داشتند میان اصولگرایان اختلاف افکنی کنند. یک عضو حزب اعتماد ملی گفت محاکمه هرچه سریع تر سران جریان سبز خروج مجموعه اصلاحات را از برزخ سیاسی رقم خواهد زد.
مهرداد درویش پور در گفت وگو با رادیو زمانه با اشاره به این که غربی ها بیشتر به دنبال منافع خودشان هستند تا دفاع از حقوق بشر، گفته است: «معمولا سیاست کشورها این بوده است که مسئله حقوق بشر اگر نگوییم کاملا قربانی شود، دست کم به حاشیه رانده شده و به نوعی در نظر گرفته نشود تا مبادا به روند مذاکرات هسته ای لطمه وارد کند».
وی در ادامه با اشاره به این که اکنون این سیاست تغییر کرده درباره علت آن می گوید غربی ها دریافته اند امتیازگیری در بحث هسته ای دشوار شده است.
درویش پور سپس در قالب رهنمودی به غربی ها می گوید: «این واقعیت است که کشورهای غربی در درجه اول به مصالح اقتصادی، دیپلماتیک و ژئوپلیتیک خودشان می اندیشند. بنابراین تا آن گاه که احساس کنند کم توجهی شان به مسئله حقوق بشر با واکنش قدرتمند طرفداران حقوق بشر روبرو نمی شود، برای این که این امر باعث نشود که مناسبات اقتصادی، دیپلماتیک و ژئوپلیتیک شان خدشه دار شود، به این بی اعتنایی خود ادامه می دهند. مقاومت جمهوری اسلامی ایران بر سر مسئله هسته ای به این منجر شده است که اتفاقا مسئله حقوق بشر بیشتر مورد توجه قرار گیرد».
این همکار سیانیوز در این گفت وگو از کاترین اشتون بابت تلاش طرح موضوع حقوق بشر در مذاکرات با ایران تجلیل کرده است. این در حالی است که درمذاکرات اسلامبول نه فقط بحث حقوق بشر مطرح نشده بلکه طرف های غربی از هرگونه امتیازگیری از ایران ناامید شده اند تا آنجا که یک سناتور آمریکایی بعد از پایان بی نتیجه مذاکرات با کنایه ای تلخ به خانم کاترین اشتون تسلیت گفت.
سایت رسمی وزارت خارجه رژیم صهیونیستی درگزارشی با ابراز نگرانی از تظاهرات مردمی علیه رژیم دیکتاتور مبارک در مصر و نخست وزیری کاندیدای حزب الله لبنان نوشت: در لبنان اوضاع فوق العاده بحرانی است و در چنین وضعی، اسرائیل خود را با یک معضل بزرگ و تشنج زا روبرو خواهد دید. مصر هم شاهد گسترده ترین تظاهرات اعتراضی علیه دولت پرزیدنت حسنی مبارک بوده است.
سایت وزارت خارجه رژیم صهیونیستی سپس با اشاره به ابراز نگرانی هیلاری کلینتون از تحولات اخیر لبنان به بیان وحشت معاون اول نخست وزیر اسرائیل هم پرداخت و نوشت: سیلوان شالوم در یک مصاحبه رادیویی گفت که اورشلیم به هیچ وجه خواستار وضعی نیست که جمهوری اسلامی ایران از طریق حزب الله لبنان، همسایه شمالی خودش گردد.
وی با بیان اینکه اسرائیل رویدادهای لبنان را از نزدیک دنبال می کند مدعی شد جامعه جهانی نباید بگذارد که حزب الله لبنان پیروز شود!
این پایگاه اینترنتی که این روزها به شدت با بحران سوژه در حوزه های به اصطلاح حقوق بشری روبروست در تازه ترین اقدام خود به دفاع از سیامک قادری، خبرنگار سابق و اخراجی ایرنا پرداخته است که مهم ترین عنوان اتهامی او دفاع از هم جنس گرایی و مصاحبه با جمعی از هم جنس گرایان است.
بی بی سی نوشته است: «این روزنامه نگار بعد از سخنرانی محمود احمدی نژاد، رئیس جمهوری ایران در دانشگاه کلمبیا که گفته بود «ما در ایران همجنس گرا نداریم»، با شماری از همجنس گرایان ایران مصاحبه کرده بود. به گفته یکی از دوستان آقای قادری، این خبرنگار که حکم 60 ضربه شلاقش به خاطر همکاری با هم جنس گراها اعلام شده، به حکم صادره اعتراض و تقاضای تجدیدنظر کرده است.»
این نحوه خبر رسانی بی بی سی در حالی است که ظاهراً پیوندهای عاطفی میان فتنه گران در ایران و منحرفان اخلاقی بسیار ریشه دار است. شیرین عبادی هم چند ماه قبل در مصاحبه ای با رادیو فردا تاکید کرده بود که خود را متعهد به دفاع از حقوق هم جنس گراها می داند. بنا به گزارش خبرگزاری ایتالیا، وی آبان ماه گذشته در نشستی عمومی در سالن آمفی تئاتر لاسپتزیا تصریح کرد: «همجنس بازی جرم نیست اما این در حالی است که در ایران همجنس بازان به مجازات اعدام محکوم می شوند.» وی در ادامه همجنس بازان را افرادی بی گناه خوانده و خطاب به دولت ایتالیا گفته بود: «به من کمک کنید تا آنها را نجات دهم».
اکبر گاف دیگر هم دست فراری فتنه گران در ایران هم طی مقاله ای که همان ایام منتشر شد همجنس بازی را سبکی از زندگی خواند که در اسلام و ایران مورد اجحاف قرار گرفته شده است. وی در مقاله ای با عنوان همجنس گرایان؟ اقلیتی ناحق؟ و فاقد حقوق؟ می نویسد: «آدمی از میان سبک های متفاوت زندگی، سبکی یا سبکهایی را برمی گزیند. همجنس گرایی، همچون یهودیت و بهائیت و تسنن و تشیع، یک سبک متفاوت زندگی محسوب می شود». گنجی در این مقاله در پاسخ به کسانی که همجنس بازی را مخالف اسلام می دانند می گوید: «ملاک اسلام چیست تا بدانیم همجنس بازی با اسلام سازگار هست یا نه»؟!
سران داخلی فتنه هنوز موضع خود را درباره این جنبه از دسته گل های هوادارانشان روشن نکرده اند!
این روزنامه افزود هشتاد هزار کاربر اینترنتی وعده داده بودند در تظاهرات روز سه شنبه شرکت کنند. آیا انقلاب مجازی می تواند حقیقی شود؟ مصری ها روز سه شنبه به فراخوان اینترنتی برای تظاهرات علیه رژیم حسنی مبارک پاسخ مثبت دادند.
یکی از هشتاد هزار کاربری که وعده داده بودند در تظاهرات شرکت کنند می گوید ما از روز 25 ژانویه فعالیت خود را برای زنده ماندن یا مردن آغاز می کنیم.
هر چند نیمی از این کاربران به خیابانها ریختند اما این تظاهرات در تاریخ چند دهه گذشته بی سابقه است زیرا براساس قانون وضع فوق العاده که از 30 سال پیش در مصر وضع شده هرگونه تظاهراتی ممنوع است.
این بار نیز همانند اعتصاب عمومی روز ششم آوریل 2008 که منجر به شورش های خونینی در محلات در دلتای نیل شد فراخوان راهپیمایی توسط اینترنت منتشر شد. شعار کاربران مصری این بود ما همه خالد سعید هستیم.
خالد سعید جوانی اهل اسکندریه بود که سال گذشته هنگام خروج از یک کافی نت توسط پلیس مضروب و کشته شد. کاربران مصری زمان برگزاری تظاهرات را براساس یک نماد انتخاب کردند زیرا در تاریخ مصر روز بیست و پنجم ژانویه بعنوان جشن پلیس نامگذاری شده است.
پلیس مصر در بیست و پنجم ژانویه سال 1952 در برابر نیروهای انگلیسی در اسماعیلیه شورش کرد. شورشی که پیام آور کودتا و سرنگونی حکومت سلطنتی خواهد بود. عادل یکی از برگزار کنندگان می گوید: ما امیدواریم این روز نشان دهنده آغاز جنبشی اساسی برای کنار زدن نظام سرکوب و فاسد حسنی مبارک باشد.
درخواست برگزاری تظاهرات با حمایت شخصیت هایی چون عادل الاصوانی که انقلاب در مصر را پس از انقلاب تونس اجتناب ناپذیر می داند همراه شد. اخوان المسلمین اصلی ترین نیروهای مخالف دولت نیز اعلام کردند جوانانشان می توانند در تظاهرات شرکت کنند. عصام العریان یکی از سخنگویان اخوان المسلمین در مصر می گوید ما بعنوان یک جنبش مردم را به شرکت در انتخابات فرا نمی خوانیم اما دعوت ائتلاف ملی را برای تغییر می پذیریم.
موفقیت تظاهرات روز سه شنبه به ظرفیت بسیج شدن جوانان بستگی خواهد داشت. جوانان مصری در واقع نسلی تلخ و سرخورده اند که حدود دو سوم جمعیت کشور را تشکیل می دهند و همواره مبارک را بعنوان رئیس جمهور تجربه کرده اند و نود درصد بیکاران کشور را تشکیل می دهند.
از زمان انقلاب تونس بورس قاهره سقوط کرده و لیره مصر دچار افت ارزش شده است و سرمایه گذاران خارجی و بخش گردشگری بعنوان اصلی ترین منابع درآمد مصر نگران ثبات کشور هستند.
گفت: تازه چه خبر؟!
گفتم: رادیو فردا وابسته به سازمان سیا، بی بی سی لندن و سایت وزارت خارجه اسرائیل به کیهان حمله کرده اند که چرا نوشته است آن عده از نمایندگان فراکسیون اقلیت که با خاتمی دیدار کرده اند باید رد صلاحیت شوند.
گفت: کیهان بر ضرورت رد صلاحیت این عده از نمایندگان مدعی اصلاحات تاکید کرده، جیغ مشترک سرویس های اطلاعاتی آمریکا و اسرائیل و انگلیس به هوا بلند شده.
گفتم: معلوم می شود که تیر کیهان دقیقاً به هدف خورده و جیغ مدیران اصلی فتنه 88 را درآورده.
گفت: یعنی مدیران بیرونی فتنه بعد از آنهمه خیانت و وطن فروشی خاتمی و موسوی و کروبی، هنوز انتظار دارند که شورای نگهبان صلاحیت حامیان آنها را تائید کند؟!
گفتم: چه عرض کنم؟! پس چرا کیهان تاکید کرده بود که باید صلاحیت این عده از نمایندگان رد شود؟
گفت: اولا؛ برای این که شورای نگهبان وظیفه خود را فراموش نکند و ثانیاً؛ برای اینکه خواب آمریکا و انگلیس و اسرائیل آشفته شود.
گفتم: شخصی نیمه های شب یک پیامک دریافت کرد که نوشته بود؛ ببخشید! خیلی معذرت می خوام که این وقت شب بیدارت کردم! فقط می خواستم ببینم هنوز داری خواب پنبه دانه می بینی؟!
گفت: یکی از مدعیان اصلاحات که به کانادا گریخته و پناهندگی گرفته خطاب به اکبر گنجی نوشته است؛ «حق با کیهان بود که از چند سال قبل گفته بود اکبر گنجی منافق است».
گفتم: کیهان از چند سال قبل هم بارها نوشته و دلیل آورده بود که بسیاری از مدعیان اصلاحات منافق هستند و حالا برای همه اثبات شده که در این زمینه هم حق با کیهان بوده است.
گفت: پس چرا این یارو فقط به اکبر گنجی بند کرده؟!
گفتم: برای این که اکبر گنجی اعتراف کرده در انتخابات تقلب نشده و موسوی و خاتمی و کروبی دروغ گفته اند.
گفت: خب! اکبر پونز که تا فرق سرش توی لجن موساد فرو رفته برای چی این اعتراف رو کرده؟
گفتم: برای اینکه به خیال خودش حالا که کار فتنه به رسوایی کشیده، ادعای تقلب را، به سران فتنه نسبت بدهد و موساد و سیا و MI6 که مدیریت فتنه را برعهده داشته اند، تبرئه کند.
گفت: چه عرض کنم؟!
گفتم: از یارو پرسیدند «خر» بهتره یا «گاو»؟ جواب داد «گاو»، یکی از دوستانش بهش گفت؛ حالا چرا گفتی «گاو»؟! و یارو گفت؛ نمی خواستم خودمو بهتر از دیگران معرفی کنم!
گفت: چند سایت ضدانقلابی حامی فتنه به موسوی پیشنهاد کرده اند که به زهرا رهنورد اجازه صحبت و اظهارنظر ندهد.
گفتم: چرا؟! مگر پیرزن اصلاحات چه حرفی زده که داد بقیه فتنه گران را درآورده است؟!
گفت: این سایت ها نوشته اند ادعاهای مضحک او باعث سرافکندگی هواداران جنبش در خارج کشور است.
گفتم: در عوض، اظهارات این پیرزن باعث خنده و تفریح می شود و اپوزیسیون از کسالت درمی آید، از قدیم و ندیم هم گفته اند «خنده بر هر درد بی درمان دواست».
گفت: یکی از این سایت ها به میرحسین پیشنهاد کرده که دو تا میل بافتنی با چند تا کلاف کاموا به زهرا رهنورد بدهد و سرش را گرم کند که دیگر حرف نزند.
گفتم: ایول! یارو به دکتر گفت؛ آقای دکتر! در هر مسئله ای که اظهار نظر می کنم مرا مسخره می کنند. دکتر گفت؛ وقتی به جایی می روی، چند تا لیوان آب غرغره کن! پرسید چه فایده ای دارد؟ و دکتر گفت؛ خب! دیگه نمی تونی حرف بزنی که مسخره ات کنند!
سودان نقطه ورود اسلام به قاره آفریقاست، سالها قبل رهبر دست نشانده شورشیان جنوب گفته بود ما با جداسازی جنوب، نقطه ورود اسلام به آفریقا را کنترل کرده و از این طریق موقعیت اسلام در آفریقا را ضعیف و ضعیف تر می گردانیم پس کاملا واضح است که از نظر اروپا و آمریکا آنچه دیروز در «پهناورترین کشور آفریقا» اتفاق افتاد، یک جنگ آغازین بوده است و دقیقاً به همین دلیل مدت هاست رهبران اروپایی و آمریکایی در جنوب سودان و کشورهای مسیحی همجوار آن اردو زده و باراک اوباما نماینده ویژه ای- جان کری- برای مدیریت جدایی جنوب از شمال سودان تعیین کرده است. در همان حال رژیم صهیونیستی که خود را در یک بن بست جدی در خاورمیانه و بخصوص در مواجهه با مقاومت اسلامی می بیند طی هفته های اخیر به تکاپو افتاده و خانواده های یهودی و نهادهای خاص صهیونیستی از جمله کارشناسان بنیاد «موشه دایان» را به «زئیر» -بزرگترین همسایه جنوبی سودان که طی 60 سال گذشته بارانداز حضور اسرائیلی ها بوده- گسیل کرده است.
در بحث جدایی جنوب از شمال سودان سازمان ملل نیز نقش ویژه ای به عهده گرفته است. طرح همه پرسی جنوب-یعنی طرح تجزیه- بخشی از طرح کلی سازمان ملل درباره سودان است. این طرح 5 سال پیش و در زمان دبیرکلی کوفی عنان- یک مسیحی غنایی- به تصویب رسید. براساس این طرح دولت مرکزی سودان موظف بود در سال 2011 همه پرسی جنوب را برگزار کند و پیش از آن دولت مرکزی باید رهبران جنوب را در پست های حساس- معاونت رئیس جمهور، معاون وزیرکشور، معاون وزیر دفاع و... - مشارکت می داد و 40 درصد از درآمدهای نفتی به جنوب اختصاص می یافت و همزمان، خودمختاری جنوب را می پذیرفت. در این اثنا دادگاه داوری لاهه برای عملیاتی کردن طرح خود احمدحسن البشیر- رئیس جمهور سودان- را به اتهام کشتار مردم دارفور محکوم و اینترپل را مامور دستگیری او کرد. این اقدام برای آن انجام شد که از یک طرف سه ایالت غربی سودان- که مسائل آنان با دولت مرکزی هیچ ارتباطی با بحث جنوب ندارد- را علیه دولت مرکزی فعال نگه دارند و سبب ضعف بیشتر دولت مرکزی شوند و از سوی دیگر شخص رئیس جمهور را برای تن دادن به توافق 2005 تحت فشار ویژه قرار دهند.
دولت سودان انتخابات ریاست جمهوری را در اوایل سال 89- مارس 2010- در سودان برگزار کرد چون اطمینان خاطر داشت که غرب انتخابات سودان را «ناسالم» می خواند و زیر بار نتیجه آن نمی رود و او می تواند از این فضا برای بهم زدن همه پرسی جنوب استفاده کرده و در عمل وحدت سودان و یکپارچگی شمال و جنوب آن را تضمین نماید. اما این محاسبه درست از آب درنیامد انتخابات مارس سودان که با پیروزی قاطع و تاریخی عمرالبشیر و حتی رای متراکم10ایالت جنوب به او برگزار شد، مورد پذیرش بی چون و چرای غرب قرار گرفت و از جمله فرستادگان ویژه باراک اوباما- 200 عضو بنیاد جیمی کارتر- اعلام کردند که انتخابات کاملاً سالم بوده و عمر البشیر در یک انتخابات دمکراتیک به 86درصد آراء شهروندان سودانی- از جمله آراء 10ایالت جنوب و سه ایالت دارفور- نایل گردیده است و جالب اینکه رهبر شورشیان جنوب که معاونت رئیس جمهور سودان را هم در اختیار دارد، اولین کسی بود که پیروزی «قاطع و تاریخی و دمکراتیک» البشیر را به وی تبریک گفت. با این روند همه راهها به روی عمرالبشیر برای چون و چرا در مورد برگزاری همه پرسی جنوب بسته شد چرا که برگزاری انتخابات ریاست جمهوری در 10 ایالت جنوب و آرام برگزار شدن آن و سپس پذیرش نتیجه ثابت کرد که جنوب در آمادگی کامل برای برگزاری همه پرسی است و حالا نوبت دولت مرکزی است که به جنوبی ها اعتماد کرده و همه پرسی را برگزار کند و نتیجه را بپذیرد.
عمرالبشیر امیدی هم به احزاب و نیروهای داخلی سودان داشت. مخالفت شدید مردم سودان و احزاب سودانی با جداسازی جنوب و تبدیل این اعتراضات به یک جنبش اجتماعی می توانست حکومت مرکزی را در عدم اجرایی کردن توافق سال 2005 و مصوبه شورای امنیت سازمان ملل دلگرم نموده و از آن به عنوان عدم آمادگی سودان یاد کند. شبیه موضعی که کشور مراکش در برابر جدا شدن «صحرای غربی» گرفته و عدم اجرای مصوبه شورای امنیت را به مخالفت قاطع مردم مراکش استناد می دهد. متاسفانه دلایلی وجود داشت که بشیر نتواند از این ظرفیت استفاده کند. از یک سو افرادی نظیر حسن الترابی که رهبر بزرگترین جریان سودانی- بعد از حزب کنگره خلق به رهبری البشیر- است در انتخابات ریاست جمهوری مارس 2010 با جنوبی ها علیه حزب کنگره هم پیمانی نمود و در چرخه جریان جدایی هم موضع فعالی نگرفت. احزاب و شخصیت های دیگر سودانی- نظیر میرغنی و حزب امت به رهبری صادق المهدی خیلی زود جدایی جنوب را «واقعیتی تلخ که چاره ای جز قبول آن وجود ندارد» دانسته و مردم را برای پذیرش آن آماده کردند. از سوی دیگر مردم شمال سودان به ایالات جنوبی به عنوان مجموعه ای که در 50 سال گذشته غیر از زحمت برای شمالی ها چیزی نداشته اند، می نگرند و معتقدند بخش اعظم بودجه دولت در «چاه ویل جنوب» - اصطلاح عمومی شمالی ها- هزینه می شود و در عین حال هیچ اعتمادی به آنان وجود ندارد. شمالی ها می گویند مرکز به دلیل نفوذ جنوبی ها در پست های حساس آن عملا نامطمئن شده است بر این اساس مقاومت سودانی ها در قبال تجزیه جنوب ضعیف و شکننده بود در حالیکه غرب و رژیم صهیونیستی در کشورهای آفریقای مرکزی، زئیر، اوگاندا، کنیا و اتیوپی - که جنوب سودان را چون حلقه ای در میان گرفته اند - ستادهایی را برای تشویق جنوبی ها به جدایی دایر کرده بودند.
در منطقه جنوب سودان - شامل 10 ایالت و حدود 9 میلیون نفر جمعیت و حدود 600 هزار کیلومتر مربع مساحت - مسیحی ها حداکثر 40 درصد از جمعیت را تشکیل می دهند، مسلمانان بیش از 30 درصد و «انومیست» - که خدای خود را در مخلوقات جستجو می نمایند - جمعیت جنوب را به خود اختصاص داده اند با این وجود، جدایی طلبی همواره توسط بخش مسیحی و با پشتیبانی کشورهای مسیحی همجوار جنوب سودان - بخصوص زئیر -دنبال شده است.
در باره جدایی جنوب از شمال سودان نکات دیگری هم وجود دارند:
1- تجزیه سودان یک آرزوی 10 ساله برای غرب - بخصوص فرانسوی ها و آمریکایی ها - به حساب می آید از نظر آنان تجزیه سودان و اضافه شدن یک کشور مسیحی به مجموعه کشورهای مسیحی مرکز آفریقا خط تماس غرب با منطقه اقتصادی و ژئواکونومیک آفریقا را تکمیل می کند. آمریکایی ها دیری است که حد فاصل شمال و جنوب تنگه باب المندب تا کشورهای انگولا، گامبیا، گینه بیسائو، گینه، سیرالئون در غرب قاره آفریقا را منطقه ای ویژه و مملو از انواع مواد عمدتا منحصر به فرد کانی اعلام کرده اند در این حد فاصل 22 کشور حضور دارند که علاوه بر 5 کشور یاد شده، شامل کشورهای بورکینافاسو، غنا، بنین، مالی، نیجر، چاد، نیجریه، کامرون، آفریقای مرکزی، کنگو، زئیر، اوگاندا، کنیا، اتیوپی، سومالی، سودان و جیبوتی می شود. این کمربندی است که حدود60 درصد از جمعیت آنها را مسیحیان تشکیل می دهند و غرب آن را حیاط خلوت خود به حساب می آورد. از این رو باید گفت از آنجا که جدایی جنوب سودان ممکن است به سلطه بلامنازع غرب در قلب آفریقا منجر شود برای کشورهای مسلمان این قاره دارای پیامدهای امنیتی سوء فراوانی است و لذا نباید در قبال این رخداد بی تفاوت باشند.
2- دولت سودان تلاش کرده است تا از طریق استثنا کردن منطقه حساس «ابیا» از طرح تجزیه- با استناد به اینکه حدود 60درصد ساکنان این منطقه مسلمانند- موقعیت استراتژیک خود را در جنوب حفظ کند ولی شواهد و قرائن بیانگر آن است که شورشیان جنوب به بهانه اینکه مسلمانان ساکن در این منطقه عمدتا مهاجرین شمال هستند از آغاز جدایی فشارها را برای فراری دادن مسلمانان از این منطقه آغاز خواهند کرد و لذا سودانی ها باید خود را برای تداوم شرایط بحرانی آماده نمایند.
3- از آنجا که حدود 70درصد از منابع اقتصادی سودان اعم از نفت، سایر مواد کانی و زراعت و منابع آبی در جنوب است جدا شدن جنوب می تواند شرایط اقتصادی شمال را تضعیف کرده و بی ثباتی سیاسی در سودان را به دنبال داشته باشد. این بی ثباتی می تواند منطقه حساس دارفور- تقابل قبایل آفریقایی با قبایل عرب- که بعد از جنگهای زیاد آرام شده است را وارد دور جدید درگیری قبیله ای نماید و در همان حال می تواند کشورهای مسلمان نشین شمال آفریقا از جمله مصر و الجزایر را تحت تاثیر قرار دهد.
همین الان تحریکاتی در اسکندریه مصر به بهانه آزار مسیحیان توسط مسلمانان و تحریکاتی در الجزایر برای فعال کردن «آمازیق ها» به چشم می خورد و در پشت هر دوی این ماجرا دست غرب و رژیم صهیونیستی دیده می شود.
جمعی از نمایندگان مجلس و دیگر فعالین سیاسی کشور با بی نتیجه خواندن تلاش های خاتمی به منظور بازگشت دوباره به صحنه سیاسی، تاکید کردند که خاتمی دیگر هیچ جایگاهی در نظام جمهوری اسلامی نخواهد داشت.
در این رابطه حجت الاسلام سیدناصر موسوی عضو مجمع نمایندگان روحانی مجلس با اشاره به شروط خاتمی برای بازگشت به صحنه کشور گفت: خاتمی با وجود حمایت هایی که از فتنه گران داشته، در جایگاهی نیست که برای نظام خط و نشان بکشد. وی با تاکید مجدد بر اینکه خاتمی جایگاه خود را از دست داده است اظهار داشت: خاتمی امروز تنها یک مهره سوخته است و هیچ جایگاهی در نظام جمهوری اسلامی ندارد.
علی اصغر زارعی عضو هیئت رئیسه فراکسیون اصولگرایان هم درخصوص سخنان اخیر خاتمی در جمع نمایندگان فراکسیون اقلیت مجلس گفت: جریان فتنه 88 یک برنامه از پیش برنامه ریزی شده بود که از حدود یک سال قبل از انتخابات، مطابق استراتژی های خارجی سامان یافته بود.
زارعی با بیان اینکه خاتمی از محوری ترین شخصیت هایی بود که در فتنه 88 در پشت صحنه قرار داشت، تصریح کرد: خاتمی نقش ارتباط داخل و خارج و پشتیبانی فکری از جریان فتنه را عهده دار بود.
وی ادامه داد: کسانی که در کف خیابان ها آشوب های خیابانی را ایجاد کردند در واقع آتش هیجانات را به بهانه انتخابات 88 به وجود آوردند و از اتاق فکری که خاتمی نیز در آن نقش فعالی داشت دستور می گرفتند؛ در نتیجه خاتمی مرتکب خیانت هایی شد که در تاریخ کشورمان کمتر کسی این اشتباهات را مرتکب شده بود.
نماینده مردم تهران در خانه ملت با تاکید بر اینکه دیدار برخی از اعضای فراکسیون اقلیت مجلس با خاتمی به شدت زیر سوال و پرسش است، اضافه کرد: چگونه می توان کسی را که با طرح شعارهایی نظیر تقلب در انتخابات و دروغ بزرگ به کشور و نظام جفا کرده مورد تفقد قرار داد؟
وی تاکید کرد: خاتمی دچار مرگ سیاسی شده که هیچ گونه تنفس مصنوعی نمی تواند وی و یارانش را نجات دهد لذا در این میان آنچه مهم است بصیرت جریان اصولگرایی و افشای شگردهایی است که مجدداً در اتاق فکرهای داخل و خارج برنامه ریزی می شود.
لاله افتخاری سخنگوی فراکسیون زنان مجلس هم درخصوص شروط خاتمی گفت: در حالی که خاتمی از گذشته خود پشیمان نشده و آن را جبران نیز نکرده، این گونه نیست که وی فرصتی برای بازگشت داشته باشد و نظام نیز آغوشش را برای او باز کرده باشد و مردم هم از گذشته وی بگذرند.
افتخاری با بیان اینکه این ها نمی تواند مانع از اجرای قانون در مورد خاتمی شود، گفت: اقدامات خاتمی و خسارات و فشارهایی که بر پیکره نظام و مردم وارد شد و شادی که خاتمی و هم پیمانانش در دل دشمنان ایجاد کردند را نمی توان نادیده گرفت و اجازه داد که به راحتی به نظام برگردد.
وی ادامه داد: باید با کسانی که فتنه بودن آنها محرز شده، کاملاً مطابق قانون برخورد شود و آنها باید خودشان را برای برخوردی قانونی آماده کنند.
نماینده مردم تهران در خانه ملت تصریح کرد: این نظام است که باید برای خاتمی پس از بازگشت تعیین تکلیف کند نه اینکه آنها پس از ناامید شدن از نقشه هایی که به نتیجه نرسیده و به خاطر عجزی که پیدا کردند منتی بر سر نظام بگذارند و به دامان نظام برگردند.
وی در ادامه تاکید کرد: نظام نیازی به خاتمی ندارد و وی دچار توهم و تخیل شده است و فکر می کند بازگشت او به نظام می تواند تاثیری بگذارد و به این دلیل شرط گذاشته است اما او باید به جای شرط گذاری برای آزادی زندانیان به فکر اصلاح خودش باشد.
حمیدرضا ترقی معاون امور بین الملل حزب موتلفه هم در همین ارتباط گفت: ماموریت خاتمی برای برگرداندن اصلاحات به صحنه سیاسی، محکوم به شکست است.
سید شهاب الدین صدر نایب رئیس مجلس شورای اسلامی صبح دیروز طی نشست خبری از جلسه مشترک محمود احمدی نژاد با غلامعلی حدادعادل، حبیب الله عسگراولادی و علی اکبر ولایتی در روز پنجشنبه گذشته خبر داد و گفت: این جلسه در قالب وحدت اصولگرایان بین رئیس جمهور و کمیته سه نفره مأمور به وحدت اصولگرایان انجام شده است.
وی ضمن استقبال از عملکرد رئیس جمهور در وحدت جریان اصولگرایی گفت که آقای احمدی نژاد در این راستا با بزرگان اصولگرا جلسه می گذارد.
همچنین نایب رئیس مجلس شورای اسلامی با اشاره به پیشنهاد کشورهای غربی جهت مذاکره و تعامل با ایران گفت: آن ها برای این که حسن نیت خود را نشان دهند باید تمام تحریم ها را یکباره لغو کنند و از این طریق حسن نیت خود را نشان دهند.
صدر با بیان این که هر مقداری که دشمنان فشار بیاورند این فشارها باعث نمی شود مردم از راهی که انتخاب کرده اند، پشیمان شوند، گفت: همه باید در راستای اتحاد و یکپارچگی ملت و پرهیز از ایجاد تنش حرکت کنیم و مسئولان کشور که افرادی دلسوز و متدین هستند بایستی در راس مسایلی که به آن فکر می کنند مساله اتحاد و یکپارچگی ملت و پرهیز از ایجاد تنش باشد.
مرور تحلیل های گوناگون در حلقه مخالفان نظام و جریان های فعال در فتنه سبز نشان می دهد اظهارات خاتمی که نوعی دنده عقب گرفتن و حاکی از مرگ جنبش سبز ارزیابی شده، باعث بگو مگوهای جدی در جریان های مذکور شده است. به عنوان مثال نوشته یکی از اعضای حزب مشارکت در دفاع از تحرک تازه خاتمی با اعتراض های تند روبرو گردید. علی اصغر شفیعیان در دفاع از خاتمی، حامیان موسوی را «رادیکال های سبز» توصیف کرده و نوشت: انتظار اعلام مواضع و مرزبندی علنی و لحظه به لحظه از امثال آقای خاتمی در برابر آقایان موسوی و کروبی با رادیکال های سبز انتظار زیادی و اشتباهی است. آقای خاتمی مانند همه اصلاح طلبان قطعاً به روند انتخابات پارسال اعتراض داشت اما اگر به تقلب موثر در نتیجه انتخابات اعتقاد داشت حداقل یکبار به آن اشاره می کرد... آقای خاتمی اعتقاد داشت که با خیابانی شدن اعتراضات مخالف است ]!؟[ اما برخی گوششان بدهکار نبود و آن شد که نباید می شد.
نویسنده که به مدت 2 سال در باکو اقامت داشته و مشغول تجارت بوده، بانیان آشوب های خیابانی سال گذشته را «متوهمان خشونت گرا» توصیف کرده و سعی کرده دامن اصلاح طلبان را از این آشوب ها مبرا کند.
به دنبال انتشار این تحلیل در سایت ضد انقلابی بالاترین، برخی عناصر ضدانقلاب فعال در فتنه سبز واکنش های خواندنی نشان دادند و از جمله نوشتند: «در اشتباه محض هستید! رادیکال های سبز؟ منظورتون همون هایی هستند که در یک سال گذشته برای من و شما باتوم خوردند و زندان رفتند و کشته شدند؟ این خیانت نیست؟... مصداق بارز حزب باد شمایید. وقتی تعادل سیاسی و موضع مشخصی ندارید و باری به هر جهت هستید، بهتر است فعالیت نکنید. جنبش سبز مربوط به اصلاح طلبان نبود. اصلاح طلبان بخشی از جنبش سبز هستند که متاسفانه بیشترین تاثیر منفی بر جنبش را همین اصلاح طلبان داشتند، چه با اعلام مواضع انفعالی از طرف خاتمی و چه با آدرس غلط دادن به مسیر اعتراضات و چه با ضعف چهره هایی چون ابطحی و سعید شریعتی و ناامید کردن بسیاری که فکر می کردند اینها مبارز هستند... رادیکال سبز؟ هر کی هر کیه دیگه! هر روز واسه خودتون یک کلمه بسازین و دربیارین. ببین جنبش رو چیکارش کردن که 60 تا چیز سبز از توش زده بیرون. نمی خواید جمع کنید این بساط رو؟... آقای خاتمی مدت هاست جنبش سبز نمی خواد. او مدت هاست که میگه باید برگشت به اصلاحات مصداق بارز حزب باد همینه... - نه عزیز! رادیکال های سبز کتک نخوردند، فقط توی تلویزیون های 24 ساعته فحش دادند. کتک خورده ما بودیم که طبق تقسیم بندی شما سبزاللهی محسوب می شویم... مشکل آدم هایی که شبیه این تحلیل ها را می نویسند اینه که می خواهند نقطه ای بایستند که اصلاً وجود نداره و مفهومش مشخص نیست و تازه فکر می کنند روی نقطه اعتدال ایستادند!».
از طرف دیگر کاظم علمداری از عناصر اپوزیسیون مقیم کالیفرنیا در گفت وگو با رادیو فردا درباره تحرک اخیر اظهار داشت: شروط سه گانه ای که خاتمی برای شرکت در انتخابات مطرح کرد، عملی نیست و می تواند یک تاکتیک باشد نه استراتژی. اگر جنبش سبز می توانست با توجه به زمینه موجود، از تضاد دو جناح در درون اصولگرایان استفاده کند، به نظرم بهترین حرکتی بود که ثمربخش بود برای پیشبرد جنبش... اما واکنش کیهان در برابر این (به نظر من) گفته های تاکتیکی- حالا آقای خاتمی ممکن است بگوید نه استراتژی است- نشان دهنده این است که نباید امید کاذب در مخالفان ایجاد کرد. در برابر سه شرط معقول خاتمی، کیهان تهمت های بسیار سنگین جنایت و خیانت به ایشان زد. بنابراین نباید امید کاذب ایجاد کرد. برای شرکت در انتخابات نیروهای اصلاح طلب و جنبش سبز هنوز استراتژی خودش را پیدا نکرده و این استراتژی باید این جور باشد که به همه تفهیم شود مشکل اساسی از قانون اساسی است. اگر این استراتژی پیدا نشود، ایجاد شکاف بیشتر بین دو جناحی که درون حکومت اختلاف دارند و ایجاد یک بدیل قدرت در درون نیروهای اپوزیسیون و اصلاح طلب ممکن نخواهد شد.
حرکت اخیر فتنه گران در پیش فرستادن خاتمی برای اختلاف افکنی در جبهه اصولگرایان و نتیجه عملی آن در تشدید اختلاف میان فتنه گران سرخورده، یادآور حکایت توپخانه میرزا آغاسی است که به جای شلیک، منفجر شد و او که سعی می کرد خود را نبازد به شاه گفت قربان این توپ که از جبهه خودمان این طور تلفات گرفت، ببینید با جبهه مقابل چه می کند!
رئوفی در گفت وگو با باشگاه خبرنگاران جوان، ضمن اشاره به این که تحت هر شرایطی محاکمه موسوی و کروبی به صلاح است، افزود: تشکیل دادگاه جهت محاکمه سران اصلاحات یا منجر به ارائه فعالیت های اصلاح طلبان در چارچوب قانون اساسی و نظام جمهوری اسلامی خواهد شد و یا امکان هرگونه فعالیت سیاسی را از آنها خواهد گرفت که در هر دو حالت تکلیف این جریان مشخص می شود و جریان اصلاحات از برزخ سیاسی خارج خواهد شد.
یادآور می شود حزب اعتماد ملی از چند ماه پیش از انتخابات خرداد 89 به خاطر محاصره شدن کروبی از سوی عناصر تندرویی نظیر سروش، عبدی، سحرخیز، کرباسچی و افراطیون ادوار تحکیم، به حالت نیمه تعطیل درآمد و شماری از اعضای حزب کنار کشیدند. اعضای معتدل تر اعتماد ملی با برپایی آشوب پس از انتخابات هم مخالف بودند اما به حاشیه افتادند.
اخیرا رحمت الله بیگدلی دیگر عضو حزب اعتماد ملی هم هشدار داده که باید مراقب برخی عوامل نفوذی در جبهه اصلاحات و هتک حرمت نسبت به مقدسات بود چرا که باعث بدبینی مراجع و متدینان نسبت به اصلاح طلبان می شود.
بدبینی نسبت به برخی گردانندگان آشوب سال گذشته نظیر موسوی و کروبی و خاتمی در میان طیف هایی از اصلاح طلبان در کنار نگرانی از همکاسه حساب شدن با این عناصر تندرو باعث شده که این طیف ها در برخی ملاقات های گاه بگاه با موسوی و کروبی و حتی خاتمی حاضر نشوند. به عنوان مثال شماری از اعضای اقلیت مجلس از حضور در ملاقات اخیر با خاتمی امتناع کردند. این طیف که در میان اصلاح طلبان در اقلیت قرار دارند معتقدند اگر فکری به حال برزخی که تندروها درست کرده اند نکنند در دوزخ بعدی خشم مردم و نظام خواهند سوخت.
| Design By : Pichak |
