امور سیاسی پایگاه بسیج شهدای محراب
گفته اند و حکیمانه نیز هست که؛
جهان چون چشم و خال و خط و ابروست
که هر چیزش به جای خویش نیکوست
و از خواجه شیراز انگار در وصف همین پیوستگی آمده است، آنجا که می سراید؛
اگر یک ذره را برگیری از جای
خلل یابد همه عالم سراپای
با این همه که در این عرصه گفته اند و نوشته اند، شاید این سخن جایی نداشته باشد اگر پیشنهاد شود، برای ورود به ماه مبارک رمضان، شایسته تر- یا دستکم شایسته- آن است که «دعای وداع» با ماه خدا زمزمه شود... «وداع» به جای «سلام»؟ و خداحافظی قبل از ورود؟!... تعجب نکنید. داستان هایی را سراغ داریم که بهتر است از آخر خوانده شوند چرا؟! چون فصل پایانی این دست از داستان ها، تفسیر و توضیح گویایی بر فصل های نخستین آنهاست. چشم ها در فراق یار از آن روی اشکبارند و دل ها از غم هجران به این علت داغدارند که در جوار دوست، طعم وصل چشیده اند و از این نشئه چنان سرمست بوده اند که روز «فصل» ندیده اند... و چنین است که وقتی نوبت به جدایی می رسد غم از دست دادن ایام وصل آرامشان نمی گذارد، انگشت حسرت به دندان می گزند که «شربتی از لب لعلش نچشیدیم و برفت» و زانوی غم به بغل گرفته و سرود جدایی زمزمه می کنند که؛
بگذار تا بگریم چون ابر در بهاران
کز سنگ ناله خیزد روز وداع یاران
هر کوشراب فرقت روزی چشیده باشد
داند که سخت باشد قطع امیدواران
چندت کنم حکایت؟ شرح این قدر کفایت
باقی نمی توان گفت، الا به غمگساران
دعای وداع ماه میهمانی خدا به زبان مبارک حضرت سجاد(ع) اگر قبل از ورود به ضیافت الله خوانده شود، قدر این ماه پیش از ورود آن دانسته خواهد شد تا نه فقط روزها، که لحظه های آن را قدر بدانیم و در گوهر وجود بر صدر نشانیم. دعای وداع ماه مبارک رمضان، قبل از شروع ماه میهمانی خدا، هشدار می دهد که چه موهبتی در راه است و...
گفت پیغمبر که نفحت های حق
اندر این ایام می گیرد سبق
گوش و هش دارید این اوقات را
در ربائید اینچنین نفحات را
نفحه ای آمد شما را دید و رفت
هر که را می خواست جان بخشید و رفت
نفحه ای دیگر بیآمد هوش باش
تا از آن هم وانمانی خواجه تاش
حلول ماه مبارک رمضان بر میهمانان خدا و فرزندان رمضان مبارک باد.
| Design By : Pichak |
