مرور مرگ تدریجی فتنه از روز قدس تا عاشورا و 22 بهمن سال 88 و از 22بهمن تا امروز موجب افسردگی و آزار روحی بقایای گروهک ها شده است.
یکی از این عناصر گروهکی در وبلاگ خود (موسوم به آزادی خواه) یادآور شده است: طرفداران رژیم 9 دی تجمع کردند و علیه ما شعار دادند. بعد هم که در 22 بهمن مقابل حکومت شکست خوردیم و رو به انزوا رفتیم. بعد از 22بهمن نوبت چهارشنبه سوری بود. اعتراضات ]!؟[ آن قدر پراکنده بود که نمی شد اصلاً بهش اعتراض خیابانی گفت: 3 ماه تبلیغ کردیم تا سالگرد انتخابات رسید. گفته بودیم اعتراض خیابانی از میدان امام حسین تا آزادی. اما فایده ای نداشت. ریزش ها باعث شده بود تا کسی نیاید. موسوی هم موضع دو پهلو گرفت. بعد از این تاریخ دیگر تبلیغات فایده ای نداشت و کسی برای روز قدس و 16آذر و عاشورای 89 نیامد. از یک طرف جان ما در خطر بود و از طرف کسانی تئوری غلط اسب تروا را مطرح می کردند. طوری شد که نهایتاً حکومت روز 22بهمن 88 را روز دفن فتنه نام گذاشتند. حالا دیگر لزوماً در 22 بهمن به خیابان آمد. بهترین کار از نظر من اینه که امسال راهپیمایی 22 بهمن رو کلاً تحریم کنیم]!![.
یکی دیگر از این وبلاگ نویسان(مهرنوش-ف) با طرح این سوال که با توجه به حوادث یک سال اخیر آیا جنبش سبز وجود خارجی هم دارد می نویسد: طی چندماه اخیر بر آن بودیم تا به رسم اعتصاب زندانیان، روحی در کالبد جنبش سبز بدمیم تا شاید ماجراهای تراژیک عاشورای 88 مجدداً شکل بگیرد. حتی موفق شده بودیم این جمله را از یکی از بازداشتی ها بگیریم که «جنازه ام را بر سر جمهوری اسلامی می کوبم». طبیعتاً با یک ماجرای تراژیک و آمدن عده ای به خیابان و سر دادن شعارهای ساختارشکنانه، درگیری با پلیس هم پیش می آمد. رسانه های هوادار تلاش کردند از نمد اعتصاب غذا، کلاهی درست کنند و تا مدت ها هم روی این موضوع مانور دادند غافل از اینکه حتی اگر عده ای هم به خیابان می آمدند فقط یک کلاه کاغذی درست می شد و نه روشی نتیجه بخش. حتی رسانه ها پیام های خاتمی و موسوی در این باره را تاکتیکی و نه اساسی فرض کردند. با اوضاع فعلی، این سوال به ذهن می آید که آیا اصلاً جنبشی وجود دارد که عده ای به خاطر آن به زندان بروند و اعتصاب غذا کنند یا عده ای دیگر چاره را در رفتن به خارج ببینند و بعضی هم تئوری پردازی کرده و بیانیه صادر نمایند؟ آیا این موج سازی ها اثری هم دارد و منجر به آمدن به خیابان می شود. جواب منفی است اما نباید فراموش کرد که گاه ناچاریم تا مدتی تغییر روش و تاکتیک بدهیم. شاید ما در وضعیت افسردگی بعد از زایمان به سر می بریم(!)

نوشته شده در پنج شنبه 89/10/9ساعت 10:31 صبح توسط بهنام نظرات ( ) |