دو سلطنت طلب بدسابقه که عمر خود را در خدمت به رژیم کودتایی، فاسد و دیکتاتوری پهلوی سپری کردند، به ستایش از تغییر هویت موسوی و کروبی پرداختند.
داریوش همایون سانسورچی ارشد و آخرین وزیر اطلاعات و جهانگردی رژیم پهلوی درباره نقش این دو در بازسازی اپوزیسیون تحت پوشش جنبش سبز به دویچه وله گفت: نقش آنها بسیار موثر بوده و موثرتر هم شده است. جاهایی که جنبش نمی تواند خودش را ابراز کند، اینها زبان جنبش هستند. سخنان و مصاحبه های آنها، بسیار موثر و دارای نقش مثبت است.
این صهیونیست بدنام درباره سوال دویچه وله مبنی بر اینکه «بسیاری به گذشته آقای موسوی اشاره می کنند یا به گذشته آقای کروبی، شما چه طور؟»، گفت: آنانی که فقط روی گذشته تکیه می کنند، تصمیم گرفته اند که با گذشته شان هم تمام شوند. افراد در موقعیت های گوناگون می توانند تغییر کنند و این ها هم تغییر کرده اند، و بخصوص کروبی. چون من شنیده ام، پیرامونی های شان هم گفته اند، که باقی زندگی شان را گذاشته اند برای جبران آنچه در آن سال ها کرده اند(!)
دویچه وله پرسید «شما به عنوان بخشی از اپوزیسیون خارج از ایران فعالیت می کنید. چه نقشی برای اپوزیسیون در بیرون از ایران متصور هستید؟» همایون گفت: پشتیبانی و پشتیبانی و پشتیبانی! ادعای تصاحب و تملک بخشی از جنبش سبز یا بخشی از گفتمان جنبش سبز کار غلطی است و دسته بندی بر سر جنبش سبز خلاف منظور است. برای این که جنبش سبز مرزها را از بین برده است، مرزهای درونی گرایشات سیاسی، مرزهای درون و بیرون را و اگر کسانی نیز همچنان روی عادت گذشته به دسته بندی و این گوشه مال من و آن گوشه ما شما ادامه دهند، تبعاً خلاف منظور عمل کرده اند ولی هرچه پشتیبانی بیشتر باشد، البته نقش موثرتری خواهد بود.
شایان ذکر است داریوش همایون دارای گرایش افراطی به بهائیت و از مهره های مورد اعتماد صهیونیست ها در ایران بود که به واسطه ازدواج با هما زاهدی (دختر سرلشکر زاهدی عامل کودتای آمریکایی-انگلیسی 28 مرداد) به رأس قدرت در رژیم پهلوی نزدیک شد. او مهرماه سال گذشته به نشریه ضدانقلابی شهروند گفته بود «انقلاب اسلامی بدترین اتفاق در این 80 سال عمر من بود».
همزمان با همایون، مهرانگیز کار (همسر سیامک پورزند و از عناصر خدمتگزار سلطنت پهلوی در حوزه مطبوعات) در سایت بی بی سی فارسی نوشت: نمی شود انقلابی دیگر را در ایران انتظار کشید و آنگاه به صحنه آمد... در انتخابات سال گذشته ابتدا شجاعت موسوی و کروبی را باور نمی کردیم. ما مقیمان خارج اصلاً باور نمی کردیم می انگاشتیم یک موج زودگذر است و موسوی به زودی عذرخواهی می کند و می رود پی قلم مو و بوم نقاشی. موسوی و کروبی پیش داوری های امثال من را از پایه فرو ریختند.
وی با اشاره به تردیدش برای حضور در انتخابات و حوادث بعدی می نویسد: در این دوران پرخطر، احترام به موسوی و کروبی و رهنورد، دیگر نقطه نظرهای من را که از راه دور به تماشا نشسته ام تحت الشعاع قرار داده است. تا کسی شرایط سیاسی پیرامونشان را نزیسته باشد، نمی تواند به سزا تحسین شان کند. تا یک سال پیش در باورم نمی گنجید بیانیه های موسوی را بر دیگر نظرات منتشره ترجیح دهم.
شایان ذکر است دفاع این دو سلطنت طلب ورشکسته از سران ورشکسته فتنه می تواند سندی بر بن بست و مالباختگی منافقین جدید باشد و ماجرای تجانس زاغ و لک لک را تداعی کند که به اعتبار «لنگیدن» دم خور یکدیگر شده بودند.

نوشته شده در دوشنبه 89/3/17ساعت 8:49 عصر توسط بهنام نظرات ( ) |